Dokumenty w CANAL+ w marcu: CANAL+ 360 i Planete+

CHCESZ OBEJRZEĆ KTÓRĄŚ Z PONIŻSZYCH POZYCJI W CELU NAPISANIA RECENZJI? PISZ NA ADRES PODANY W STOPCE.

Pracowała z największymi aktorami i reżyserami na świecie: Buñuelem, Mastroiannim, Lellouchem, Depardieu… Film dokumentalny o tej ikonie kina europejskiego prowadzi nas przez jej karierę, ukazując twórców, którzy dali jej szansę na nowo zdefiniować samą siebie, zrzucając skorupę „zimnej blondynki”, w której zamknęła ją opinia publiczna, krytycy i media. 

„Są w tobie dwie kobiety” – mówi Depardieu do Deneuve w "Ostatnim metrze". Rzeczywiście. Był jej niewzruszony wizerunek zdystansowanej gwiazdy, która nigdy nie ujawniając swojego życia prywatnego i rzadko udziela wywiadów. I było kino. Jej wielka pasja. Film po filmie, pozornie powściągliwa, a w rzeczywistości zbuntowana aktorka, nieustannie burzyła narzucony jej wizerunek, kierując się nienasyconą żądzą przygody, upodobaniem do ryzyka i ciągłym dążeniem do ruchu. 

Od statycznego wizerunku „zimnej blondynki”, wykorzystywanego przez fantazje reżyserów u progu jej kariery, po swobodną, zabawną i przekraczającą granice ikonę, którą jest dzisiaj, Catherine Deneuve przeszła długą drogę emancypacji i samookreślenia, krocząc nią z odwagą i determinacją.

W różowej sukience z moheru i blond bobem Nastassja Kinski kreuje swoją najbardziej pamiętną rolę w "Paryż, Teksas" Wima Wendersa. Ten ikoniczny obraz wyparł wszystkie inne, stając się niezatartym portretem aktorki.

Nastassja Kinski została odkryta przez Wima Wendersa i Romana Polańskiego jeszcze przed osiemnastymi urodzinami. Dzięki magnetycznej twarzy, androgenicznemu wyglądowi i umiejętności gry w kilku językach, szybko ugruntowała swoją pozycję jako jednej z najwybitniejszych aktorek swojego pokolenia. Prawdziwy symbol seksu, przemknęła przez lata 80. niczym rozżarzona kometa, by następnie wielokrotnie znikać i znowu się pojawiać.

Filmowana od 13. roku życia, kształtowała swoją tożsamość na oczach kamer – poprzez wizje narzucone jej przez reżyserów i poprzez role kobiet nieustannie konfrontowanych z męską przemocą. Mimo to, z filmu na film, z jednego zniknięcia w kolejne, udało jej się wymknąć stereotypom i ramom, które ją ograniczały, oraz spełnić swoje największe marzenie o macierzyństwie i rodzinie.

Film biograficzny "Nastassja Kinski: Wyzwolona" powraca do jej życia i kariery – drogi, na której fikcja i rzeczywistość nieustannie się przenikały. W dokumencie przeplatają się jej największe role i zaskakująco bogate archiwa wywiadów, których udzielała na przestrzeni lat. To opowieść o kobiecie, która przez swoje bohaterki próbowała odnaleźć siebie i własny głos, dążąc do... życia na własnych zasadach.

Mia Farrow to wyjątkowa aktorka Hollywood, która na początku swojej kariery występowała w kultowych filmach u boku renomowanych reżyserów (Polański, Losey, Altman...), by dekady później stanąć w obliczu trudnego okresu, na końcu którego całkowicie przewartościowała swoje życie. Mimo traum i nieszczęść, które znaczyły jej historię, a może właśnie dzięki nim, Farrow dojrzała do obrania ścieżki zgodnej z powołanie. Uczyniła humanitaryzm swoją wielką życiową misją. To doprowadziło ją do adopcji i wychowania 14 porzuconych dzieci. Film "Mia Farrow. Cienie sławy" odtwarza tę niezwykłą drogę, zagłębiając się w intensywne kreacje aktorki i ukazując jej wielowymiarową postać zawieszoną między światłem a cieniem.

Mia Farrow zajmuje wyjątkowe miejsce w historii amerykańskiego kina ostatnich dekad. Miejsce, które tylko ona może dziś zajmować. To postać aktorki, której filmografia cierpliwie budowała obraz kobiety zranionej, wzgardzonej i wyobcowanej. Mia Farrow to drżąca, rozdarta bohaterka opuszczonych i zdradzonych kobiet.

W NRD w połowie lat 50. obowiązywał sześciodniowy tydzień pracy. Młoda socjalistyczna republika potrzebowała rąk do pracy – przede wszystkim kobiecych. Ale co zrobić z niemowlętami, skoro matki muszą wrócić do pracy już sześć tygodni po porodzie? Rozwiązanie wydawało się proste i jednocześnie skuteczne: tworzone są żłobki tygodniowe. Każdy mógł zostawić swoje dziecko w poniedziałek od godziny 5 rano i odebrać je dopiero w piątek około godziny 18.

Co najmniej sto tysięcy dzieci przebywało w takich placówkach od lat 50. aż do upadku NRD. Byli podopieczni tygodniowych żłobków zabierają nas w podróż do przeszłości, opowiadając o długofalowych skutkach i lękach, które noszą w sobie do dziś. Matki oraz opiekunki pracujące w tych placówkach przedstawiają swój punkt widzenia na temat instytucji, których NRD broniła aż do samego końca, choć dziś są one przedmiotem kontrowersji.

Psychiatra dziecięcy i młodzieżowy, etyk, pedagog oraz socjolożka analizują czterdziestoletnią historię żłobków tygodniowych w NRD oraz badają ich wpływ na osoby, które w nich przebywały.

Jedna z najbardziej tajemniczych spraw kryminalnych w historii Francji. Mimo wielu odnalezionych śladów, tajemnica zniknięcia całej rodziny doktora Godarda do dnia dzisiejszego nie została wyjaśniona. 

Ten czteroodcinkowy mini-serial, będący adaptacją książki Erica Lemassona, to prawdziwa gratka dla fanów true crime. Dokument łączy tę rodzinną tragedię z zabójstwem w 2001 roku lidera znanego związku drobnych przedsiębiorców, CDCA, zamordowanego przez zawodowych zabójców. 

Doktor Yves Godard mieszkał w Pont-de-Juvigny, na zachód od Caen wraz ze swoją drugą żoną Marie-France i dwójką ich małych dzieci: 6-letnią Camille i 4-letnim Mariusem. Był zwolennikiem niekonwencjonalnych metod leczenia. Oportunistyczny charakter doktora znalazł wyraz nie tylko w jego oryginalnym podejściu do praktyki zawodowej. Godard stał się też członkiem organizacji CDCA - najogólniej rzecz ujmując - luźnego stowarzyszenia, czy też związku zawodowego broniącego małych i średnich przedsiębiorców przed, jak rozumieli członkowie CDCA, wyzyskiem systemowym. Sam Yves, w związku ze swoimi przekonaniami, zaprzestał w pewnym momencie płacenia świadczeń na rzecz państwa, co doprowadziło do powstania sporej zaległości w wysokości kilku milionów franków. 

Między 30 sierpnia, a 5 września cała rodzina Godard po prostu znika! W domu rodzinnym zaalarmowani śledczy znajduję mnóstwo śladów krwi Marie-Frances. Jednak ciała nigdzie nie ma. Pomimo wcześniejszych deklaracji, że rodzina w pełnym składzie wybiera się na rejs, do mariny w Saint Malo dociera tylko ojciec z dziećmi. Wypożyczają jacht i ruszają na morze. I w zasadzie po kilku dniach po prostu znikają. Ślady prowadzą od wybrzeży Francji, przez plaże Anglii, aż po wyspę Man, leżącą między Anglią, a Irlandią. Różne przedmioty związane z poszukiwanymi (karty kredytowe Yvesa, elementy wyposażenia jachtu), zapewnienia świadków, że widzieli zaginionych, czy nawet czaszka i kość udowa wyłowione z morza i zidentyfikowane jako szczątki po Yvesie i Camille do dnia dzisiejszego nie przyniosły odpowiedzi na pytanie "co się stało z całą rodziną"? Nigdy nie odnaleziono też ciała Marie-France, ani wraku jachtu. Od 25 lat Francja zadaje sobie pytanie, czy doszło do wypadku? Morderstwa na zlecenie? Czy ktoś z rodziny przeżył? Czy doktor zamordował żonę i dwójkę małych dzieci? A jeśli tak, to dlaczego? Być może nigdy się tego nie dowiemy. 

Jak współcześnie wygląda świadomość młodego niemieckiego pokolenia Z na temat Holokaustu?

Autorka dokumentu towarzyszy uczniom publicznej podstawówki w małej niemieckiej miejscowości, aby zobaczyć jak temat żydowskiego pogromu jest przedstawiany młodym ludziom. Czy niosą oni w sobie w ogóle świadomość niepochlebnych wydarzeń z historii ich narodu? Jakie emocje budzi to zagadnienie aktualnie wśród dzieci, młodzieży i samych nauczycieli? 

Film, kręcony przez pięć lat – od 2014 do 2019 roku – stanowi wgląd w głęboko zakorzenione postawy społeczne i polityczne w Niemczech. W obliczu odrodzenia na świecie skrajnej prawicy, ksenofobii oraz podzielonej i niejednolitej zbiorowej pamięci o historii narodu, zaczyna mieć to kolosalne znaczenie. 

Samce czarnej wdowy dobrowolnie oddają się samicom jako darmowy posiłek po stosunku. Muszki owocówki, jeśli nie mogą uprawiać seksu, upijają się. A pewien gatunek świerszcza na Hawajach przeszedł najszybszą znaną nauce adaptację ewolucyjną. Na Ziemi żyje około miliona opisanych na ten moment gatunków owadów – a każdy z nich musi się rozmnażać, aby przekazać swoje geny kolejnemu pokoleniu. Dokument zabiera nas w niezwykły świat insektów i ich intymnych zachowań – od aktów kopulacji po seksualny kanibalizm.

„Natura zadziwia nas swoją różnorodnością” – mówi dr Darryl Gwynn, profesor emerytowany z Uniwersytetu Toronto w Mississauga. „To samo dotyczy gry godowej w świecie przyrody. Istnieje niezliczona ilość sposobów na rozmnażanie się, często dziwnych i niesamowitych”. Ludzie odczuwają przyjemność z seksu, co sprzyja rozmnażaniu, ale to nic w porównaniu do świata owadów – najliczniejszej, najbardziej zróżnicowanej i kluczowej grupy zwierząt na naszej planecie. Jednak w tym szaleństwie jest metoda – wszystko sprowadza się do ewolucji i tego, czego możemy nauczyć się od otaczającego nas na co dzień mikrokosmosu.

„Seks owadów jest fascynujący, brutalny i często sprzeczny z intuicją” – mówi dr Maydianne Andrade. „A większość ludzi nie ma o nim pojęcia. To doskonała okazja, by powiedzieć: ‘spójrzcie, tak właśnie działa ewolucja’”. Film został nakręcony w kanadyjskich prowincjach Ontario, Alberta i Kolumbia Brytyjska, a także na Hawajach, w stanie Delaware oraz w nadmorskich wydmach Urugwaju. To opowieść równie egzotyczna, co fascynująca.

Młody chłopiec jest świadkiem masakry swojej rodziny podczas Holokaustu, ale unika śmierci, uciekając do skutej lodem białoruskiej puszczy. Ostatecznie zostaje schwytany przez SS i staje przed plutonem egzekucyjnym. Jednak zamiast go zabić, żołnierze czynią z niego swoją "Maskotkę": nadają mu fałszywe imię, fikcyjną datę urodzenia, ubierają w miniaturowy mundur i uzbrajają w obrzyna.

„Żydowski Nazista” to fascynujące, niemal kryminalne śledztwo mającego na celu potwierdzenie tej niesamowite historii przetrwania. Czy była to autentyczna opowieść o cudownym ocaleniu, czy też sprytnie sfabrykowana mistyfikacja? Film podąża za żydowskim dziennikarzem i reżyserem Danem Goldbergiem, który wyrusza w podróż dookoła świata, by rozwikłać zagadkę "Maskotki".

Batalion nadał chłopcu nowe nazwisko – Uldis Kurzemnieks, które po osiedleniu ocalałego po wojnie w Australii w 1949 roku zostało zanglicyzowane na Alex Kurzem. Przez 50 lat Alex ukrywał swoją przeszłość, prowadząc normalne życie w Melbourne. Dopiero gdy stanął w obliczu śmiertelnej choroby, wyznał prawdę swoim dzieciom i rozpoczął poszukiwania prawdziwej tożsamości oraz ocalałych członków rodziny. Jednak jego podróż w przeszłość okazała się prawdziwym emocjonalnym rollercoasterem. 

Ta niesamowita histroria została wcześniej opowiedziana w nagradzanym dokumencie „The Mascot” (ABC, 2002) oraz bestsellerowej książce o tym samym tytule (Penguin, 2007). The New York Times uznał ją za „hipnotyzującą”, a BBC określiło jako „jedną z najbardziej niezwykłych historii, jakie wyłoniły się z wojny”. Jednak nie wszyscy w nią uwierzyli. Niektórzy oskarżali Ocalałego o oszustwo, fałszowanie faktów, a nawet twierdzili, że wcale nie jest Żydem. Dan Goldberg, teraz jako dokumentalista ponownie analizuje całą sprawę. Jego dwuletnie śledztwo prowadzi go z Australii do Europy, Ameryki i Kanady, gdzie odkrywa kluczowe dowody, które mogą raz na zawsze rozwiać wątpliwości. Czy "Maskotka" wraz z oddziałem SS zabił członków własnej rodziny? Czy powinien być oceniany jako kolaborant nazistów, czy jako niewinne dziecko postawione w sytuacji bez wyboru?

Seria ważna, zwłaszcza w obliczu toczącej się od lat dyskusji na temat zanieczyszczenia środowiska naturalnego. 

Dokument odsłania kolejne etapy życia produktów i złożone łańcuchy dostaw, oferując kompleksową podróż, od pozyskiwania surowców aż po utylizację. Widzowie zyskują wgląd w historyczną ewolucję każdego etapu, odkrywają skomplikowaną sieć globalnych połączeń, przy jednoczesnym krytycznym spojrzeniu na wpływ omawianych mechanizmów na naturę oraz nadal kiełkującą świadomość wymogu dążenia do zrównoważonego działania w przyszłości.

Narracja rozpoczyna się od zwykłej bawełnianej koszulki – pozornie prostego elementu garderoby. Jednak wskakując w ulubiony t-shirt nie zdajemy sobie sprawy, co musiało się wydarzyć, abyśmy mogli go na sienie założyć. A jego historia zaczyna się na polu bawełny, potem wiedzie przez szwalnie w bardzo różnych częściach świata, następnie drogą lotniczą, morską lub lądową prowadzi nasz t-shirt na sklepowe półki lub wieszaki. Ta podróż angażuje ogromne zasoby, pracę i międzynarodowy transport. A to tylko t-shirt. Dokument poruszana w tym kontekście też zagadnienie największego przekleństwa aktualnego świata produkcji tekstylnej, czyli mody szybkiej (fast fashion) - niezwykle taniej i bardzo złej jakości, szybko trafiającej na śmietnik.  

Następnie seria przechodzi do przemysłu motoryzacyjnego, przenosi widzów do świata technologii cyfrowej i osiąga swój punkt kulminacyjny, analizując przemysł farmaceutyczny – sektor charakteryzujący się dynamicznym wzrostem i złożonymi globalnymi łańcuchami dostaw. 

"Wytwórz i wyślij" miejmy nadzieję, zainspiruje do refleksji nad drogą ku bardziej zrównoważonej przyszłości.

Zaledwie w lutym premierowaliśmy sezon pierwszy tej produkcji, a już ta fascynująca seria wraca na CANAL+ 360 pod nieco zmienionym tytułem. 

Miasta zbudowane na wysokości trzech mil w górach, gdzie ludzie żyją na skraju zasobów tlenu, jumbo jety 747, które gaszą niebezpieczne pożary, budynki, które wykorzystują inżynierię samochodową do przetrwania niszczycielskich trzęsień ziemi, oraz jeziora, które mogą wyrzucić 424 gigatony metanu – to najbardziej zaskakujące i ekstremalne miejsca, urządzenia i sytuacje na świecie. A w serii poznamy ich aż 10!

Ten sześcioodcinkowy dokument zabierze widza w miejsca i sytuacje pełne adrenaliny, niebezpieczeństwa i ekscytacji. Dzięki niezwykłym archiwom, trzymającym w napięciu materiałom UGC, wnikliwym wywiadom z ekspertami oraz nowoczesnej grafice komputerowej pozwala widzowi doświadczyć najbardziej niebezpiecznych zdarzeń, dosłownie jeżąc włosy na głowie. 

Thurmond Town i Mare Island w USA, włoski Baia Tunnel Complex, osławione więzienie na wyspie Alcatraz, ruiny willi Escobara w Kolumbii, Port Artur na Tasmanii, .... to tylko kilka na szybko wylistowanych miejsc z kilkudziesięciu, które twórcy serii odwiedzili z kamerami.

Rozsiane po całym świecie są liczne opuszczone miejsca: zapomniane fragmenty niezwykłych osiągnięć inżynierii, rozległe miasta duchów, zagadkowe kompleksy przemysłowe, złowrogie pozostałości po krwawych konfliktach. W nowej serii przeszukujemy glob w poszukiwaniu fascynujących lokalizacji, w tym zalanego podziemnego silosu rakietowego w USA, rozpadającej się wyspy więziennej na Adriatyku, upiornie cichego miasteczka w górach Południowej Afryki oraz spopielonych pozostałości po śmiertelnej scenie w sercu Niemiec. W tych gnijących strukturach echo historii mówią o śmierci i zniszczeniu, ale także o ludzkiej pomysłowości i wysiłku. 

Osada w Argentynie zniszczona przez powodzie i miasto w USA, które zostało wymazane z historii, radzieckie miasto marzeń i katastrofa nuklearna, niezwykła górska wioska we Włoszech i upiorne, opuszczone miasto w Namibii.

Każda odwiedzana w serii pozostałości dawnej świetności jest gotowa, by zostać odkrytą i opowiedzieć swoją unikalną historię.